پژوهشی تاریخی در زمینه علت نام گزاری فرزندان ائمه(ع) به نام خلفای سه گانه و فلسفه این نام گزاری هاست. در این اثر از منظری تاریخی سیره اهل بیت(ع) در نامیدن فرزندان خویش به نام هایی مانند: عایشه، عمر، عثمان و ابوبکر و انگیزه های سیاسی و اجتماعی آنان در این زمینه اشاره شده و سیر تاریخی این مسأله بررسی شده است. نگارنده به اوضاع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی دوران حیات ائمه(ع) به ویژه در عصر امویان و فشار و خفقان رایج در این عصر اشاره کرده و نقش خلفا، امویان و عباسیان را در این زمینه بررسی نموده است. نگارنده این نام گزاری ها را دلیل محبت اهل بیت(ع) نسبت به خلفا و وجود صمیمیت بین آن ها ندانسته و دلایل ایشان در این زمینه را بازگو نموده است. این دلایل مبتنی بر حقایق تاریخی و جنبه های ادبی و لغوی اسامی انتخاب شده از سوی ائمه(ع) است.