جهانی سازی اطلاعات، دنیا را خیلی کوچک اما بسیار خطرناک می کند. هرکس همه را می بیند، همه چیز را می داند و نیز به آن چه که او را از دیگران جدا می کند، آگاهی دارد، بدون آن که تمایلی به نزدیک شدن به دیگران داشته باشد. اطلاعات که تا این اواخر به عنوان عامل بالندگی و پیشرفت دیده می شد، می تواند به عامل عدم تفاهم و حتی نفرت مبدل شود. اطلاعات نه تنها دیگر برای ایجاد ارتباط کافی نیست، حتی کارکردی معکوس دارد. اطلاعات با آشکارسازی تفاوت های فرهنگی و نابرابری ها، ما را مجبور می کند که برای تفاهم با دیگران، بیش تر تلاش کنیم. درست است که اطلاعات، دنیا را از لحاظ فنی به دهکده ای جهانی مبدل می کند، اما از لحاظ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن را از هم می گسلد. نگارنده در کتاب حاضر به پاسخ گویی به این پرسش می پردازد که: چگونه هم زیستی فرهنگی میان ملت ها را با احترام به هویت و میراث فرهنگی آنان در سطح جهانی سازماندهی کنیم تا اطلاعات و ارتباطات به عامل های رویارویی و عدم تفاهم و جنگ مبدل نشود؟