در بانوان ماه الحارثی، همه در پی یافتن نیمه گمشده خود هستند. این باور، از زبان یکی از شخصیت های رمان به نقل از کتابی کهن می آید. هرچند، در نهایت می بینیم بیشتر این بانوان، از رسیدن به آن بهشت خیالی در می مانند. به همین دلیل است که تمام شخصیت ها در تعلیقی بین دو زندگی گرفتار هستند. چنان که راوی، از زبان مایا – یکی از شخصیت ها – می گوید: به نظر او زندگی مانند شب و روز به دو بخش تقسیم می شد؛ آنچه آن را زندگی می کنیم و آنچه درون ما زندگی می کند.