ژیل دولوز (1925-1995) فیلسوفی که چیزی را بدیهی نمی شمرد و اصرار می ورزید که قدرت حیات ـ کلیت حیات و نه فقط حیات انسان ـ قدرتی برای مطرح کردن مساله هاست. حیات، مساله ای را نه تنها برای اندیشیدن به موجودات بلکه برای اندیشیدن به کل حیات مطرح می کند. ارگانیسم ها، یافته ها، ماشین ها و امواج صوتی همگی پاسخ هایی به پیچیدگی و نیروی مساله ساز حیات، و مسائل فلسفه، هنر و علم از تبعات قدرت پرسش گر و حیات هستند. قدرتی که حتی در کوچک ترین ارگانیسم ها و در گرایش آن ها به تحول، تغییر و صیرورت به بیان درآمده است. پافشاری دولوز بر مفهوم صیرورت نشان گر گرایش عمومی پساساختارگرایی در اندیشۀ اواخر قرن بیستم است. در کتاب حاضر آراء، اندیشه ها، و آثار دولوز، اندیشمند برجستۀ معاصر، بررسی می گردد.