نویسنده، طی شش فصل، مباحثی درباره اهمیت وقت شناسی، تضییع وقت و چگونگی بهره وری بهینه از وقت مطرح کرده است .وی در پایان کتاب از زندگی دانشمندانی مانند بوعلی، شیخ توسی، زکریای رازی، صاحب جواهر، همایی، جواهر لعل نهرو و محمدتقی جعفری نمونه هایی در باب وقت شناسی، روایت می کند .