در این داستان که برای گروه سنی “ج” نگاشته شده، شاه قاجار برای افرادی که در خانه، قناری نگهداری می کنند، مالیات تعیین می کند. بدین ترتیب که هر فرد بنا به دستور شاه موظف می شود برای قناری ای که در خانه دارد، ماهی یک قران مالیات بدهد. در این میان مردمی که قادر به پرداخت این مالیات نیستند، قناری های خود را از قفس رها می کنند. این در حالی است که شاه قاجار قصد عزیمت به فرنگ را دارد. در این حال دختری با نام “لیلا” ـ که پدرش پیش تر صاحب دکان قناری فروشی بوده ـ اما اکنون به هیزم فروشی مشغول است ـ تصمیم می گیرد تا با بافتن قالی ای که تصویر شاه قاجار بر روی آن نقش بسته و تقدیم آن به شاه، از شنیدن آواز قناری محروم نماند. اما….