این کتاب رمانی از «گرت هوفمان» است. اتوبیوگرافی از بخشی از مهم ترین سال های کودکی او در آلمان نازی، از دهه 30 تا اواسط دهه 40 میلادی است. پدربزرگ هوفمان یک پرده خوان بود. پرده خوان در سال های اولیه اختراع سینما به کسی اطلاق می شد که در مقابل پرده سینما می ایستاد و داستان فیلم را برای تماشاگران تعریف می کرد. این سنتی بود که پس از ناطق شدن سینما از مُد افتاد و عملا فراموش شد؛ چراکه با ناطق شدن سینما دیگر کسی نیازی به شرح داستان فیلم ها نداشت. پدربزرگ او نیز از این قاعده مستثنا نبود. هرچند طبق توصیف هوفمان، او بسیار کوشیده است که جلوی نمایش فیلم های ناطق را در شهر محل زندگی خود بگیرد. «پرده خوانِ» گرت هوفمان، شرح این تراژدی کوچک تاریخ سینماست. او در این کتاب با دستاویز قرار دادن زندگی کارل هوفمان؛ پدربزرگش و روابط شخصی اش با او بخشی از تاریخ ملتهب امپراتوری
«رایش» را نیز روایت کرده است.