در داستان «اطلسی ها» که یکی از داستان های این مجموعه است، پیرمرد به خانة قدیمی خود کنار دریا رفته بود. دریا هرلحظه پیش روی می کرد و امکان داشت خانه را از جا بکند. پیرمرد قبرستانی را که همسر و دخترش در آن دفن شده بودند، بعد از مدت ها جست وجو پیدا کرده بود و دیگر حاضر نبود آنجا را ترک کند. آن روز اصرار دخترش برای بردن او بی نتیجه ماند. پیرمرد به قبرستان رفت. گلاب و تعدادی اطلسی با خود برد، آب روی قبرها آمده بود و اطلسی ها روی آب شناور بودند. او بعد از درددل با همسر و دخترش دوباره به خانة دریایی برگشت. باران گرفته بود و دریا طوفانی بود. موج ها خود را به دیوارهای خانة دریایی می کوبیدند. دختر پیرمرد با نگرانی به خانه آمده بود و پیرمرد را در حالی که به قاب عکس خیره شده بود، بیرون می برد. این کتاب مشتمل بر چند داستان کوتاه با عناوین لحظه های سوخته، بیست و چهار پله تا…، یکی از همین روزها، بگذار همه چیز خراب شود، باد که بیاید، آخرین سه شنبه و… است.