راوی این داستان یک پسربچه است. او تعریف می کند که یک روز یک «فرصت» به سراغ او آمد، اما پسر نمی داند با آن چه کار کند. پس فرصت را از دست می دهد. فرصت در این داستان یک مفهوم انتزاعی نیست و به صورت یک کاراکتر که شکل فیزیکی دارد و آن «بادبادک» است، می باشد. این بادبادک، دور و بر پسرک پرواز می کند و پسرک کافی است دست دراز کند و آن را بگیرد؛ اما پسرک هنوز مطمئن نیست؛ اما وقتی فرصت پرواز می کند و دور می شود پسر پشیمان می شود و آرزو می کند که کاش فرصتش را از دست نمی داد …