ابن سینا در پزشکی و دانش های دیگر تقریباً همان مقام و بزرگی را داشته است که در فلسفه. در مغرب زمین، بیش تر او را استادی در پزشکی می شناختند. تصویر او به عنوان امیرپزشکان، دیوارهای بسیاری از کلیساهای اروپا را تزیین می کرد. در مشرق زمین نیز تأثیر وی به عنوان پزشک، همیشه غلبه داشته است. ابن سینا تقریباً به همة شاخه های علوم ریاضی و طبیعی و نیز فلسفة علم و شناخت روش های علم دل بستگی داشت و از این دو موضوع اخیر در آغاز بحث در فلسفة طبیعی سخن گفته است. وی رساله های مستقل متعددی در موضوعات علمی و پزشکی تألیف کرده، امّا مهم ترین آثار وی در این موضوعات، کتاب طبی «قانون» و کتاب«شفا» است. کتاب حاضر حاوی سخنرانی های استاد «سید حسین نصر» در سال 1962 در دانشگاه هاروارد در باب سه حکیم مسلمان یعنی ابن سینا، سهروردی و ابن عربی است. وی در کتاب، سه مکتب مهم حکمت اسلامی یعنی مکاتب دانشمندان فیلسوف، اشراقیان و صوفیان را معرفی می کند.