نوستالژی از مباحث چالش برانگیز روان شناسی، تاریخ، جامعه شناسی، فلسفه و ادبیات است که مفهوم آن در گذر زمان از نام یک بیماری روانی به پارادوکسی از یک حس تلخ خوشایند تغییر کرده است. در عصر جهانی شدن و انفجار اطلاعات، انسان دورمانده از اصل و ریشه، اغلب میل به آنچه نیست، دارد و در مواجهه با تاریخ، فرهنگ و اصالت ازیادرفته به دنبال هویت خود می گردد. انسان جست وجوگر برای رسیدن به ذات وجودی خود، نیازمند نوستالژی به عنوان بخشی از هویت گمشده اش است. در ادبیات نمایشی و سینما نیز شخصیت به عنوان اصلی ترین عنصر دراماتیک، نیازمند هویت است و نوستالژی می تواند بخش مهمی از هویت او را تشکیل دهد. رویکرد پژوهشی این کتاب، رمزگشایی از رازهای پنهان نوستالژیک در هویت بخشی به کاراکترهای آثار نمایشی «بهرام بیضایی» است.