“داستان بهرام چوبین، بسان دیگر آثار کریستین سن، به شیوه‌ای بسیار زیبا و ادیبانه نگاشته شده است؛ اما در بسیاری از موارد مفهوم واژه‌ها، به سبب کهنه و مهجور بودن، دشوار و دور از ذهن است… داستان با پیش‌گفتاری دقیق و باریک بینانه درباره‌ی بازسازی این داستان آغاز می‌شود. سپس نویسنده در جای جای پیش گفتار خود به منابع و روش‌ کار نویسندگانی اشاره می‌کند که داستان‌های کهن را به صورت نثر (کارنامه‌ی اردشیر بابکان)، یا نظم (شاهنامه) ارائه داده‌اند. او در طی بازسازی داستان نیز به نام کسانی اشاره می‌کند که به آثار آنان مراجعه کرده‌ است…. کریستین سن در این کتاب دو نوع یادداشت آورده: یادداشت‌های کوتاه در پایین هر صفحه و یادداشت‌های بلند در پایان هر فصل”. مترجم کتاب در انتخاب برابرهای فارسی، از واژگان شاهنامه‌ی فردوسی و ترجمه‌های فارسی منابعی که کریستین سن به کاربرده، استفاده کرده است. وی علاوه بر یادداشت‌های نویسنده، یادداشت‌هایی به پانوشت‌ها افزوده است. این یادداشت‌ها به نویسنده، سال انتشار و شماره‌ی صفحه ارجاع داده شده است.