نویسنده در کتاب حاضر، هم به تاریخ نظر دارد و هم به زندگی شخصی اش. پسر بیست وسه ساله کوتسی به شکل مشکوکی از ارتفاع سقوط کرد و جان باخت و این کتاب پاسخ ادبی نویسنده به این بخش از زندگی خویش است. او می خواست داستانی اتوبیوگرافیک درباره پدری بنویسد که پسرش را از دست داده است. اما واقعیت فقدان چنان رنجبار و سوزاننده بود که او نمی توانست آن را لمس کند. پس تصمیم گرفت دست پوشی فراهم کند تا بتواند به این شیء یا خلأ سوزان دست بزند و درنتیجه به سراغ فیودور داستایفسکی رفت.