«قنبرعلی»، داستانی به قلم «محمد علی جمالزاده» است. او درحقیقت این اثر را از یکی از آثار نویسنده ی فرانسوی «کنت دو گبینو» ترجمه کرده و بعد به آن شاخ وبرگ داده است. کنت گوبینو در زمان سلطنت ناصرالدین شاه دو بار با سمت سیاسی رسمی در ایران مدتی به سر برده، و با زبان فارسی آشنایی پیدا کرد. اولین نظریه های برتری نژادی را می توان در آثار او پیدا کرد که سال ها پس از مرگش طرفداران زیادی به دست آورد. کنت دو گبینو، علاوه بر آثار تاریخی و پژوهشی اش، مجموعه داستانی دارد به نام «افسانه های آسیایی»، که «قنبرعلی» یکی از شش داستان این کتاب است. «قنبرعلی»، داستان فردی شیرازی و فقیر است که روزگار سختی را گذرانیده ولی موفق می شود جایی در دربار بیابد و از مواهب آن بهره ببرد. جمالزاده که خود نویسنده ای چیره دست است، لحن داستان را طنزآمیز و پر از اصطلاحات عامیانه کرده است. نگارشی سلیس و روان دارد و از آنجایی که وقایع داستان در اواخر دوره قاجار می گذرد شرایط اجتماعی و سیاسی مردم و فساد دربار قاجار را به خوبی به نمایش می گذارد. این داستان به نوعی توسط جمالزاده بومی سازی شده و از ضرب المثل های ایرانی هم در آن استفاده کرده است.