آنچه به شاهکار هوگو ارزش و اعتبار ویژه ای می بخشد، بازسازی تاریخی قرون وسطی است. هوگو به مدد تخیلی قوی و پر شور، پاریس قرون وسطی را با کوچه های اسرار آمیز و هیاهوی مردم فقیر از پیش چشم ما مجسم می کند. توصیف محله معجزگاه که کانون گدایان و معلولان شهر است، این واقعیت را بر ما آشکار می کند که فاصله میان توانگر و تهیدست، همچنان که میان حکومت و مرد، م بی حد و اندازه است. این نام گذاری از آن را ناشی می شد که معلولان به محض ورود به آنجا، گویی بر اثر معجزه، شفا می یافتند. در واقع، آنجا سکونت گاه آنان بود و دیگر نیاز نبود که در آنجا تظاهر به معلولیت کنند.