«ادبیات در مهاجرت» را بسیاری از نویسندگان آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین که در کشورهای غربی و انگلیسی زبان بزرگ شده اند، به وجود آورده اند. آن ها تلاش کرده اند تا با چشم خودشان به جهان بنگرند، نه با چشم مسلط غربی. نقطة شروع این حرکت را می توان ادبیات امریکای لاتین دانست که در دورة مرگ رمان به عرصه آمد و ادبیات را احیا کرد. بعد از آن شاهد ورود چشم اندازهای کشورهای دیگری از جهان به ادبیات بودیم و آن انحصار قدیمی که با اروپا محوری از آن یاد می شود از بین رفت. نویسندة کتاب حاضر که اصالتاً متعلق به کشور ترینیداد است، از کودکی در انگلستان بزرگ شده است. وی در این اثر که نوعی سرگذشت نامه و درعین حال نقد فرهنگی و ادبی نیز هست، تلاش کرده است تا چشم اندازهای جدیدی را بگشاید که بیشتر به فرهنگ های غیراروپایی مرتبط هستند. وی از کودکی اش در انگلستان بزرگ شده و این اثر نوعی تلاش برای دیدن است.