ملک الشعرای بهار، شاعر و نویسنده بزرگ ایرانی، در سال 1264 ه.ش. در محله سرشور مشهد به دنیا آمد. در 18 سالگی شاعر بزرگ حرم امام رضا(ع) شد. مدتی بعد، روزنامه«نوبهار» را در مشهد به وجود آورد. بعد از آن به عنوان نماینده مردم به مجلس رفت. مهمترین کتابش «سبک شناسی» نام گرفت. در سال 1330 در اثر بیماری از دنیا رفت. خواننده در این داستان با گوشه هایی از زندگی این شاعر بلندآوازه آشنا خواهد شد. زمانی بهار با مشکلات مالی مواجه بود و همسرش مجبور شد که کبوترهای او را بفروشد. ولی کبوترها دوباره به نزد آنها برگشتند.