“رافائل” در ششم آوریل 1483 در شهر اوربینو متولد شد. در کودکی نزد پدر خویش ـ جووانی سانتی که شاعر و نقاش معروفی بود ـ به یادگیری اصول اولیه‌ی نقاشی پرداخت و در 11 سالگی پس ازمرگ پدرش در کارگاه پروجینو و نزد تیموتئو ویتی شروع به کارآموزی کرد. در 17 سالگی به فلورانس و سپس به رم رفت و از آن‌جا که رنگ‌آمیزی و ترکیبات پرظرافت را فرا گرفته بود برای شرکت در تزیینات واتیکان از او دعوت شد. رافائل کم‌کم به مطالعه‌ی کالبدشناسی و بررسی مناظر پرداخت و از این عناصر در نقاشی‌های خویش استفاده کرد. وی به سبب کشیدن تصاویری زیبا و دلنشین از حضرت مریم (س) بین مردم بسیار محبوب بود و از او آثار بسیاری در واتیکان باقی مانده است. رافائل سرانجام در سال 1520 در واتیکان درگذشت. کتاب حاضر شرح زندگانی رافائل از زمان تولد تا مرگ است. برخی آثار او از جمله تابلوهای سه‌گانه بر دیوارهای واتیکان، چهره‌ی بنیدو آلتوویتو و فرار هیلودوروس از معبد اورشلیم در کتاب به چاپ رسیده است.