فعالیت هرمنوتیکی، کشف قواعدی است که معنا و مضمون را تبیین می کند. در اوایل قرن نوزدهم م. هرمنویتیک از صورت مجموعه ای از حکمت ها و قواعد پسینی خارج گردید و به شکل یک علم با قوانین خاص خویش ظاهر شد. بنیان گذار این علم «فریدریش شلایر ماخر» است. در کتاب حاضر، سعی بر آن است تا هرمنوتیک جدید با تأملی بر نظرگاه: «ویلهلم دیلتای»؛ «گادامر»؛ «بولتمان» و…، بررسی و به اختصار هرچه تمام تر، جهت تحولات بعدی آن ترسیم شود.