افشار یا اوشار یکی از ایل های ترکمان، جزو گروه قومی ترک های آذربایجانی هستند که در زمان شاه اسماعیل صفوی همراه با شش ایل بزرگ از آناتولی عثمانی به ایران آمدند و پایه های دودمان صفوی را بنیاد گذاردند. این ایل به دو شعبه بزرگ تقسیم می شد: یکی «قاسملو» و دیگری «ارخلو» یا «قرخلو»؛ نادرشاه افشاراز شعبه اخیر بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و دره گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمن های مهاجم سدی باشند. تعداد بسیاری از این ایل ها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند. در این کتاب به تقسیمات طایفه ای، معرفی سران، و بزرگان ایل «افشار خمسه» پرداخته می شود.