در هشتم اسفندماه سال 1358 با تدبیر شهیدان رجایی و باهنر، نهاد «امور تربیتی» در آموزش و پرورش با ساختار جدید و متناسب با اهداف نظام اسلامی بنیان نهاده شد. اهمیت این تدبیر زمانی روشن می شود که بدانیم در آن زمان آموزش و پرورش و مدارس کشور، علاوه بر گرفتاری های ناشی از نظام تربیتی شاهنشاهی، میدان تاخت وتاز گروه ها و گروهک های سیاسی و حتی مسلحانه بود. بنابراین این نهاد انقلابی در دهه 60 تبدیل به محور فعالیت های تربیتی، فرهنگی و هنری در مدارس کشور شد و مربیان پرورشی، اصلی ترین مسئولان پیگیری تحقق آرمان های انقلاب اسلامی در مدارس بودند. تشکیل و سامان دهی هزارها گروه هنری (مانند سرود، تئاتر، شبکه تولید و پخش فیلم)، مقابله با فعالیت های گروهک ها، حضور در جنگ و پشتیبانی از جنگ، ارتباط با خانواده های شهدا و مجروحان جنگی، کتاب خوانی، تیم های ورزشی و… از اقدامات مربیان پرورشی بوده است که گوشه ای از آن ها در کتاب «مربای گل محمدی» آمده است. این کتاب با روایتی شیرین و با اتکا به اسناد و تصاویر، خاطرات شفاهی مربیان با سابقه پرورشی دهه 60 در آذربایجان شرقی را تبیین کرده است و برای کسانی که دغدغه تربیتی یا تحقق سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را دارند، بسیار خواندنی است و می تواند افق های جدیدی بگشاید.