داروینیسم سنگ زیربنای همة رشته هایی است که دانش های انسانی نامیده می شوند. منظور این نیست که تاریخ نقد ادبی و حقوق همه را باید در قالب داروینیسم ریخت. منظور چیز دیگری است، چیزی کاملا غیر از این، همة آثار انسان ها حاصل کار مغز اند، مغز ابزار تکامل یافته ای برای پردازش اطلاعات است و اگر این اصل مهم را از یاد ببریم، درک درستی از کار آن نخواهیم داشت. کتاب حاضر به وضوح آشکار می کند چگونه کشف داروین، یعنی فرآیند ناخودآگاه، خودبه خودی، بی هدف اما اساسا غیرتصادفی انتخاب طبیعی، تنها پاسخ این پراهمیت ترین سوال است که: ما از کجا آمده ایم؟ چگونه چنین که هستیم شده ایم؟ آیا نقشة اولیه ای در کار است؟ از نظر نویسنده، ساعت ساز نابینا خود طبیعت است که به تدریج از بنیادی ترین و مهم ترین جزء همه چیز، از DNA صورت و سامان یافته است.