نگارنده در فصل مقدماتی کتاب نگاهی اجمالی به تحولات مهم بین المللی از رنسانس تا قرن نوزدهم میلادی دارد و می کوشد علل موثر در شکل گیری نظام بین الملل تا قرن نوزدهم را تحلیل کند. ویژگی های نظام بین المللی در قرن نوزدهم از جمله مباحث این نسل است. نگارنده در فصل اول با عنوان “دوران صلح مسلح” از روند تداوم موازنه قوا در قالب نظام اتحادهای دوگانه سخن به میان می آورد و در نهایت، به تحلیل ریشه های فروپاشی نظام موازنه قوا می پردازد. فصل دوم به تحلیل حوادث دوران جنگ جهانی اول و آثار آن اختصاص دارد. فصل سوم درباره ی تفوق گذاری آرمان گرایی در نظام بین المللی است که طی آن درباره ی کنگره ی صلح و “رسای”، جامعه ی ملل و دوره ی ثبات و آرامش بحث شود. فصل بعدی مربوط به تحولات فروپاشی نظام امنیت دسته جمعی است که با بحث درباره ی ظهور توتالیتاریسم، تحولات بین المللی تا جنگ جهانی دوم تجزیه و تحلیل می شود و سرانجام در فصل پنجم تحولات و فراز و نشیب های جنگ جهانی دوم ارزیابی می گردد.