“متافیزیک چیست؟” درس گفتاری است از “هایدگر” که وی در سال 1929 به مناسبت انتصاب به جانشین “هوسرل” در دانشگاه فرایبورگ ایراد کرده است. سپس چهارده سال بعد، یک پس گفتار و بیست سال بعد، درآمدی بر آن می افزاید. “این درس گفتار کوتاه، در عین حال که مضمون اصلی هستی و زمان را در بر دارد، از نخستین گام های هایدگر در راه چرخش فکری او نیز نشان دارد. “البته بخش اعظم کتاب، پیش گفتار مترجم است که طی آن سعی شده خطوط اصلی فلسفه و تفکر هایدگر تبیین گردد. در این مجموعه “جملات هایدگر اغلب فتواگونه و نامسبوق به توجیهات قابل فهم پدیدار شناختی است. این اثر به مثابه ی خود گویه ای است که یکسره به نتایج سیر و سلوکی می پردازد که خود به درستی تبیین نمی شود. هایدگر از تجربه ی فکری تازه ای سخن می گوید که چشمداشت نوعی اعتماد از جانب مخاطب در آن نهفته است. با این همه، شیوه ی تفکر تازه هنوز ردی محسوس از پدیدارشناسی هرمنوتیکی دارد. به این منوال که هایدگر می گوید خود هستی بر تفکر مبتنی نیست، بلکه با تفکر رویاروی می گردد، آن را به سخن درمی آورد و از جانب خود آشکار می گردد. می توان گفت که تفکر در این مقام نه به معنای متداول کلمه، یعنی نوعی فعالیت اختیاری ذهنی، بل رویدادی است که طی آن تفکر با هستی “بماهو هستی” خویشی می یابد و به آن تعلق پیدا می کند”.