قصۀ یوسف با نقل یک خواب، که پسری به پدرش می گوید، شروع می شود و پدر، ضمن تعبیر خواب او (که تو برگزیده خدا می شود) از ترس و اضطراب خود سخن می گوید. پدر، پسر را از گفتن خواب به برادران باز می دارد. او واقعاً می ترسد نقل خواب پسرک، بین براداران به ایجاد فتنه ای شیطانی منجر شود. قصۀ یوسف با این گفت وگوی دو نفره آغاز می شود. زنجیرۀ این گفت و گوها چنان سراسر قصه را پوشانده است که می توان گفت تقریباً 75 درصد قصۀ یوسف، اساساً گفت و گو است و آدم ها در این جا عروسک خیمه شب بازی داستان گو نیستند. آنها آزدانه دست به عمل می زنند و داستان گو اجازه می دهد آنها چنان سخن بگویند که هر نوع زیر و بم گفتۀ آنها ، قدرت حوادث و وقایع و حس های قصه را خیلی خوب بازتاب دهد. کتاب حاضر به نقل داستان یوسف با نگاهی بر متن ترجمۀ «عبدالمحمد آیتی» و هفت ترجمۀ دیگر، نیز تفسیر المیزان و نقد توصیفی این داستان اختصاص یافته است.