در این کتاب، مولف کوشیده است در خلال شرح زندگی “حسن پیرنیا مشیرالدوله” ـ یکی از دولتمردان عصر مشروطیت ـ در حقیقت پنجاه سال تلاش ملت ایران برای دریافت آزادی و مشروطیت را بازگو نماید. وی در بخشی از صفحات آغازین کتاب می نویسد: “این شرح احوال [شرح حال حسن پیرنیا مشیرالدوله] بهانه ای بود برای بررسی سی چهل سال از تاریخ معاصر ایران…. اما حسن پیرنیا، مشیرالدوله بعدی و برادرش حسین موتمن الملک، بچه هایی هستند که با پدر اختلاف سلیقه دارند، قائل به آزادی هستند، زبان خارجه می دانند، دنیا را دیده اند، با قانون سر و کار دارند… و بالاخره تا آن جا پیش می روند که لفظ کنتی توسیون را در مورد قانون اساسی به کار می برند و فرمان مشروطه را برای متحصنین و درحضور جمع به صدای بلند می خوانند و در واقع فرمان مشروطه از دهان بچه های صدر اعظم استبداد [نصرالله خان مشیرالدوله] خارج می شود و در جامعه پراکنده می شود”. کتاب ذیل بیست و پنج عنوان تدوین شده که برخی از آنها بدین قرار است: احوال مشیرالدوله، حسن پیرنیا و محیط اجتماعی او، مدرسه سیاسی و مشیرالدوله، کودتا و مشیرالدوله، سردار سپه و مشیرالدوله، انتقال سلطنت و مشیرالدوله، و مشارها و مشیرها. این کتاب با تصاویر رجال سیاسی دوره مورد نظر همراه است. گفتنی است این کتاب نویسنده نیز چون سایر تالیفات وی با نقل قول ها، روایات و خاطرات و داستان های تاریخ در آمیخته است.