پژوهشی در زمینه مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی فلسفه علوم تجربی و روش تحقیق و ویژگی های علم تجربی است. در این کتاب نخست به مفهوم شناسی علم و فلسفه و رابطه بین آنها پرداخته شده و پس از به بررسی مبانی علوم تجربی و ماهیت و روش شناسی بحث در این علم پرداخته شده و ابزارهای علم تجربی و مقایسه قوانین آن با علوم عقلی و فلسفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. آنگاه نگارنده روش های تحقیق در علوم تجربی را بیان کرده تعریفی از روش تحقیق و ضرورت آن در هر علمی را تبیین نموده است. در ادامه وی تعریفی از پوزیتویسم یا همان اثبات پذیری در علوم ارایه نموده و نقش فلسفه در اثبات پذیری، ابطال پذیری و تأییدپذیری در قضایای علمی به ویژه علوم تجربی را بررسی نموده و به نقد دیدگاه های فلاسفه غرب در ان زمینه پرداخته است. روش شناسی برنامه های لاکاتوش، ساختار انقلاب های علمی و نقد تئوری های مربوط به آن از دیگر مندرجات این نوشتار است.