چهارمین شمارگان از این مجموعه، شامل تحلیلی طبقه‌بندی شده از آثار “رنزو پیانو” ـ از معماران معاصر ـ است که در هر قسمت، پروژه‌ها به ترتیب زمانی معرفی شده‌اند. به تصریح کتاب: ” پیانو از سال 1970 تا کنون جزو پیشگامان بزرگ عرصه‌ی معماری جهان بوده است. کارهای او آمیزه‌ای از سنت‌های ارزشمند سرزمین مادری‌اش و پیشرفته‌ترین دستاوردهای فن‌آوری قرن بیستم است. مشهورترین آثار وی عبارت‌اند از: مرکز پمپیدو در پاریس که با همکاری ریچارد راجرز کارکرد. فرودگاه جهانی کانسای در اوزاکا، طرح بازسازی پوتسدامر پلاتز در براین و بناهای بی‌شمار دیگر… تلاش برای رسیدن به مفاهیم فضایی جدید، جست‌وجوی اصول سازه‌ای و روش‌های اجرایی نو، حداکثر استفاده از توانمندی مصالح، توجه به محیط زیست و نیازهای در حال تغییر انسان معاصر، اهمیت دادن به مفهوم احساس فضایی در معماری و… همه‌ی ویژگی‌هایی هستند که در آثار معماری پیانو تحقق یافته‌اند… وی، هم‌چون بسیاری از هنرمندان برجسته‌ی سرزمین مادری‌اش ـ ایتالیا ـ همواره در جست‌وجوی تحول و نوآوری بود اما در راستای این تلاش هرگز از سنت‌ها و فلسفه‌های بومی دور نمی‌شد و طبیعت ـ اولین منبع الهام انسان خلاق ـ را همواره مورد توجه داشت تا جایی که در سال‌های اخیر توانست بهترین نمونه‌های معماری سبز را خلق کند که بی‌شک نقشی اساسی در گسترش مفهوم پایداری داشته است”.