مدت هاست که «خودزندگینامه» به یکی از محبوب ترین آثار ادبی در میان نویسندگان گوناگون از طیف های مختلف اجتماعی و حرفه ای تبدیل شده است. این نوع خاص نگارش در کار منتقدان ادبی، فیلسوفان، مورخان و روان شناسان نیز اهمیتی اساسی دارد؛ به اعتقاد وی خودزندگینامه ها نه تنها درک درستی از سبک های پیشین زندگی می دهند، بلکه تا حد بسیاری نمایانگر دیدگاه شخصی فرد نسبت به جایگاه خود در جهان هستند. نویسنده در این کتاب با بررسی سیر خودزندگینامه نویسی و تحولاتی که در این حوزه از زمان شکل گیری رخ داده است، به روابط میان این گونه ادبی با داستان و رمان می پردازد.