بررسی ابعاد عرفانی واقعه عاشورا است. در این پژوهش سعی شده است از منظری اخلاقی و عرفانی به واقعه عاشورا نگریسته شده و با توجه به سخنان و عملکرد امام حسین(ع) در طول این واقعه، درس‌هایی در زمینه تهذیب نفس، خوسازی و رسیدن به مراحل کمال انسانی می‌توان از حادثه کربلا آموخت، مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نویسنده واقعه کربلا را از جنبه ملکوتی و غیبی آن حادثه‌ای زیبا و فوق‌بشری توصیف نموده و کرامات و معجزات صادر شده از امام حسین و کرامات و رفتارهای بالای انسانی صادر شده از یاران آن امام در طول این واقعه را برای همه بشریت به عنوان یک الگوی کامل انسانی عنوان نموده است. وی عاشورا را مرکب سیر و سلوک معنوی، برق تکامل انسانی، وسیله‌ای مطمئن برای قرب الهی، بهترین راه برای معرفت نفس، عامل تربیت کننده الهی، راه دستیابی به یقین و اخلاص، اوج معرفت و طهارت و فنا شدن در قبال رضایت حق‌تعالی توصیف کرده و صحنه‌های ولایی این واقعه را مورد شرح و بررسی قرار داده است.