«کارن هورنای» که ابتدا از پیروان «زیگموند فروید» بود، کتاب حاضر را در انتقاد از عقاید فروید نگاشته است. او در این کتاب، نفوذ و تأثیر لیبیدو، نیروی هیجانی ناشی از سانق های بیولوژیکی غریزی در رشد و تکامل شخصیت، منش و رفتار انسان را رد می کند و بر این باور است که احساس های ستیزه جویانه و تجاوزگری حاصل نفوذ محیط اجتماعی است و نه برآیند غریزه، مرگ که به عقیده فروید، تکانه ای است برای نابودی خود و دیگران. به علاوه وی با عقیده فروید دربارة روان شناسی زن و حسادت او به مردان مخالف است.