در کتاب حاضر به بررسی تلاش پژوهشگران مردم شناس به منظور شناخت اقوام و راه های مطالعة آن ها تحت شرایط جغرافیایی، زیستی و فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و… پرداخته شده است. در این راستا ابتدا برخی از بنیان گذاران اولیة علوم اجتماعی همچون: «هربرت اسپنسر»، «گوردن چایلر»، «لوریمر فاسیون»، «توماس هنری هاکسلی» و… معرفی و سپس چگونگی به استقلال رسیدن علوم اجتماعی در حوزة پژوهش و نیز شروع حرکت تاریخی مردم شناسی در آن حوزه شرح داده شده است. آن گاه نقش انسان شناسی در شناخت سنّت ها و شعایر اقوام از دیدگاه عالمانی چون: «ماری ـ کلود شاملا»، «داگلاس آلیور»، «ژرژ کوندومیناس» و… تحلیل گردیده است. پس از آن گرایش های عمده در جهت توسعة رشتة مردم شناسی (تکامل گرایی، اشاعه گرایی، نسبی گرایی و…) مطالعه و ضمن پرداختن به طبقه بندی پدیده های اجتماعی، مشکلات تحقیقات مردم نگاری بیان شده است. در ادامه مناسبات موجود میان مردم شناس و موضوع تحقیق بیان و برخی از قلمروهای ویژة انسان شناسی اجتماعی و فرهنگی معرفی شده است. در پایان با نظری اجمالی بر تحقیقات حوزة مردم شناسی و انسان شناسی به توضیح روابط موجود میان زیست سنجی و جمیعت شناسی انسانی، پرداخته شده است. همچنین در این مقال با سیری در تمدن آفریقا و شرح نحوة تشکیل یافتن جوامع اجتماعی آفریقایی، سعی بر آن است تا از نقاط نامکشوف این قاره از نظر تمدن های باستانی پرده برداشته و ارتباط و هماهنگی انسان با زمین، معیشت، کار و هنر بازیابی شود.