کتاب حاضر، «آخرین کتابی است که «ریچارد براتیگان آمریکایی»، دو سال پیش از مرگش نگاشته است. «یک زن بدبخت» سفرنامه ای داستانی است. براتیگان بخش عمده ای از کتاب را در رستوران ها و کافه ها و چند فصل پایانی داستان را در مزرعه اش در «سونتانا» نوشته است. در فصل پایانی داستان، براتیگان با تاکید بر این نکته اشاره دارد که کتاب را فقط یک بار خوانده است. ممکن است این امر واقعا حقیقت داشته باشد، زیرا نویسنده چنانکه در طی داستان دیده می شود در برخی جاها وعده هایی به خواننده می دهد، اما خلف وعده می کند. معلوم نیست این بی دقتی، نوعی ترفند و بازی با خواننده و جزء طرح داستان است یا از روی بی انگیزگی و بی اعتقادی و بی حوصلگی نویسنده در دو سال پایانی زندگی اش روی داده است. وی در فصلی از کتاب اشاره دارد که یک زن بدبخت را بر اساس تجربه های زندگی روزانه اش نوشته است. بی تردید یکی از مهم ترین دلایل کشش این اثر را باید در کشش و کوشش خواننده برای مشارکت در زندگی روزانة براتیگان از یک سو و تلاش او در پنهان داشتن برخی وقایع از چشم خواننده از سویی دیگر جست.