از دیشب که نیلم عین صاعقه زده ها از باغ بیرون دوید و زیر نور مهتاب، خودش را به خوابگاه رساند، از دل تاریکی صداهای ناآشنایی به گوشم می رسد که از جنس برخورد شاخه های درختان بامبو، جیغ پرنده های شب و شیون باد در حجم گیاهان تو پی است. صدای قدم های سنگینی را هم می شنیدم که تا نزدیک صبح، پشت خوابگاه و اطراف باغ پرسه می زد.