“سپید دندان” نیمه گرگ ـ نیمه سگی است که کاملا اهلی نشده است، زیرا خوی گرگی وی دایما به وسیله ی هم نوعان رقیبش به مبارزه خوانده می شود. او یک بار در زمان قحطی از دست صاحبش می گریزد، اما دوباره بازمی گردد و سرانجام در ازای یک بطری عرق به “بیوتی اسمیت”، که مردی بی پروا است، فروخته می شود. او مردی است که سگ ها را به جان یک دیگر می اندازد و از این راه کسب درآمد می کند. در حین درگیری شدیدی با یک بولداگ قوی هیکل، مهندسی با نام “ویدون اسکات” در لحظه های آخر به داد سپید دندان می رسد و سپید دندان از آن پس درخدمت اسکات قرار می گیرد و برای وی در حکم یک شریک بسیار دوست داشتنی می شود. طی یک جدال سخت و مرگ بار، سپید دندان از اسکات در مقابل حمله ی شدید یک زندانی فراری دفاع می کند و بار دیگر وحشی گری خویش را در حمله ی متقابل به اثبات می رساند. نویسنده در این رمان ناتورالیستی به این نکته اشاره می کند که سپید دندان همواره در مقابل انسان ها اطاعت پذیر و در مقابل هم جنسان خود زورگوست. او بر خلاف این که چندی با انسان ها زیسته، اما بنا به غریزه ی ذاتی دوباره به خوی وحشی گری خویش بازمی گردد.