این مجموعه در قالب هفت بخش، شامل ترجمه ی مقالاتی است درباره ی “رمان” در یکی از این مقالات با عنوان “رمان نویس کیست؟” می خوانیم: “رمان نویس را با چه کسی می شود مقایسه کرد؟ با شاعر غنایی. محتوای اشعار غنایی، به نظر هگل، شخصیت خود شاعر است. او رشته ی سخن را به جهان درونی اش می سپارد تا به این ترتیب، احساسات و عواطفش را با خواننده درمیان بگذارد. حتی اگر به مضامینی غیر شخصی بپردازد که از چهارچوب زندگی خودش نیز بیرون است، شاعر بزرگ غنایی خیلی زود از این مضامین، فاصله می گیرد تا در نهایت به پرتره خودش برسد. موسیقی و شعر، مزیتی نسبت به نقاشی دارند: این مزیت، به زعم هگل، همان وجهه ی غنایی است و ادامه می دهد که در غنایی بودن، موسیقی می تواند حتی از شعر نیز سبقت بگیرد چرا که موسیقی این توان را دارد تا به مخفیانه ترین هیجانات دنیای درون که از دسترس کلام خارج است بپردازد. بنابراین هنر موسیقی از شعر غنایی، غنایی تر است”. برخی از مقالات کتاب، عبارت است از: نظریه ی رمان، در جست و جوی زمان حال، رمان هایی که می اندیشند، تاریخ رمان از منظر کارگاه گومبروویچ، شاعر و رمان نویس، رای سروانتس، و رمان آرمان شهر دنیایی که فراموشی نمی شناسد.