از دهة هشتاد م. نگرش های جدیدی در حیطة علوم جنایی شکل گرفت که ماهیت آنها کاملاً مدیریتی بود. دیدگاه های جدید به جای آنکه به بحث و تجزیه و تحلیل جرم و علل شکل گیری آن بپردازند، با رویکردی مدیریتی، ریسک ارتکاب جرم را همانند سایر ریسک هایی که در حوزه های اقتصادی، بیمه و… وجود دارند، مورد ارزیابی و سنجش قرار داده و آن گاه آن را مدیریت می کنند. هدف اصلی این رویکرد استفادة بهینه از منابع عادی و انسان بود. در کنار رویکرد مذکور که در واقع مدیریت کیفری ریسک جرم است، مدیریت غیرکیفری ریسک جرم نیز شکل گرفت که در مجموع، این دو را می توان «مدیریت ریسک جرم» یا «سیاست جنایی ریسک مدار» نامید. کتاب حاضر، در دو بخش تنظیم شده است. در بخش نخست، با عنوان فرآیند شکل گیری گفتمان ریسک مدار، ضمن شناخت مفاهیم بنیادین موضوعِ «ریسک و مدیریت آن»، بستر شکل گیری سیاست جنایی ریسک مدار و عوامل مؤثر بر آن بررسی می شود. در بخش دوم، جلوه های سیاست جنایی ریسک مدار مورد بررسی قرار گرفته که در این جهت، سه جلوه شناسایی شده است. رهیافت نخست، «گفتمان و یا قوانین سه ضربه ای» است که در کشور آمریکا مطرح شده و نوعی مدیریت مبتنی بر عقلانیت صوری است. رهیافت دوم، «عدالت سنجشی» است که ارکان این رویکرد، تبیین علمی آن، کاربردهای آن در فرآنید کیفری و سرانجام بررسی پاره ای از مسائل روش شناختی و حقوق بشری در این رهیافت مطرح شده است. پیشگیری وضعی، سومین رهیافت است که جنبة غیرکیفری دارد. در این رهیافت تلاش شده است، ضمن بازشناخت پیشگیری و مبانی و مبانی نظری آن، از نگاهی مدیریتی مراحل پیشگیری وضعی و تکنیک های آن بررسی شود.