در کتاب حاضر، ضمن تحلیل تاریخ اندیشه سیاسی شیعه، تجربه دولت سازی شیعیان عراق در دوره پساصدام بررسی شده است. مؤلف به چگونگی تعامل شیعیان عراق با دو واقعیت متناقض پرداخته است: اول گذشته ای لبریز از «رفض» و عدم پذیرش و نفرت از قدرت؛ و دوم اکنونی که آنان را در صدر مسئولیت ساخت دولت – ملت نشانده است.