در مجموعه حاضر دیوان اشعار “میرزا قلی میلی هروی” از سرایندگان مکتب وقو ع گرد آمده است.لازم به ذکر است که “در ربع اول قرن دهم هجری، مکتب تازه‌ای در شعر فارسی به وجود آمد که غزل را از صورت خشک و بی‌روح قرن نهم بیرون آورد و حیاتی تازه بخشید و در نیمه‌ی دوم همان قرن به اوج کمال رسید وتا ربع اول قرن یازدهم ادامه داشت. این مکتب تازه را که برزخی است میان شعر دوره‌ی تیموری و سبک معروف به هندی، “زبان وقوع” می‌گفتند و غرض از آن، بیان کردن حالات عشق و عاشقی از روی واقع بود و به نظم آوردن ،‌چه در میان طلب و مطلوب به وقوع می‌پیوندد؛یعنی شعر ساده‌ی بی‌پیرایه و خالی از هر گونه لفظی و اغراقات شاعرانه”.