در کتاب حاضر، نگارنده بر آن است تا با مطالعه چند حزب و گروه سیاسی فعال در آن زمان یعنی جبهه ملی به عنوان ملی گرایان لیبرال و میانه رو، موتلفه اسلامی به مثابه نیروهای طرفدار اسلام مکتبی و فقاهتی، سازمان توفان به عنوان جناح رادیکال طیف انقلابیون چپ گرا، و پان ایرانیست ها نیز به مثابه ملی گرایان رادیکال و به نوعی شووینیست، مواضع آنان را نسبت به رویدادهای سال های اولیه انقلاب و همچنین عملکردشان طی سال های مزبور توصیف نمائیم تا از این طریق، تا حدودی چرایی خروجشان از ساختار حاکمیت و پرتاب شدن آن ها به بیرون از گردونه قدرت مشخص گردد.