نظام آموزشی، مجموعه‌ای از درون‌دادها، فرایندها و برون‌دادها است که در راستای نیل به هدف‌های معینی فعالیت می‌کند. این نظام از طریق بازخورد به اصلاح فعالیت‌های خود می‌پردازد. هم‌چنین نظام آموزشی را به منزله‌ی الگوی کلی نهادها، موسسات و سازمان‌های رسمی جامعه تعریف کرده‌اند که وظیفه انتقال فرهنگ و شکوفاسازی آن، پرورش همه‌جانبه‌ی فرد، تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص را برعهده دارد. بنابراین نظام آموزشی از مدرسه تا دانشگاه را شامل می‌شود. در اغلب جوامع، نظام‌های آموزشی، ابزارهای مهم تحقق هدف‌های اجتماعی محسوب می‌شوند، بر این اساس انتظار می‌رود نظام آموزشی وظایف متعددی را ایفا کند که موجبات رشد و توسعه‌ی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و تکنولوژیکی جامعه را فراهم آورد. در این راستا، در کتاب حاضر مطالبی در باب سازمان‌های آموزشی و نظریه‌های رفتاری، نظریه‌های جدید سازمان و مدیریت و… بیان گردیده است. هم‌چنین به تفصیل به انواع ارتباط در سازمان‌ها (ارتباط اداری و غیر اداری)، روابط انسانی و رفتارسازمانی، مبانی رفتار فردی، مهارت‌های مدیران در سازمان‌های آموزشی، یادگیری سازمانی و سازمان‌های یادگیرنده، علم استفاده از IT و سازمان‌های مجازی و محیط‌های آموزشی مجازی و… اشاره شده است.