حضرت عباس (ع)، جامع فضل و کمال و بهترین نمونة شگفت انگیز فضیلت های انسانی است. او تمام فضیلت ها را از حضرت سید الشهدا (ع) گرفته است. ایشان هیچ گاه بر امام خود، در گفتار و کردار سبقت نمی گرفت و پیرو محض امامش بود. پس از تولد حضرت عباس (ع)، امیر مومنان به فرزند عزیزش نگریست؛ فرزندی که مادرش از شجاع ترین خانواده های عرب انتخاب شده بود، تا فرزندی برای روز عاشورا و نبرد در سرزمین کربلا بیاورد. امیرمومنان با تولد فرزندش، مصیبت های سنگینی را که در آن روز بر این نوزاد وارد خواهد شد، مشاهده کرد. جلد دوم از مجموعة «مقتل مقرم» به زندگی حضرت ابوالفضل (ع) اختصاص یافته است. اثر حاضر ترجمة کتاب سید عبدالرزاق مقرم با عنوان «العباس بن علی (ع)» است.