از دیدگاه تئوری، بازیگر باید در مقایسه با دیگر انسان ها، درک عمیق تری نسبت به بدن و ذهنش داشته باشد، باید بتواند آن قدر در بدن و ذهن خود ژرف نگر باشد تا شیوه های درک مشکلات روانى انسانی را ـ خصوصا زمان هایی که تمایلات، عشق ها، ترس ها و خشم هایش را در خدمت کاراکتری که نقش آن را ایفا می کند، به کار می گیرد ـ فرا بگیرد. او باید یاد بگیرد تا با «خودش» رو به رو شود، باید یاد بگیرد هیچ چیز را از «خود» پنهان نکند، باید کنجکاوی پایان ناپذیری درباره شرایط انسانی داشته باشد و آن را هر روز در خودش تقویت کند. «اوتا هاگن» در ادامه کتاب «به بازیگری احترام بگذارید»، کتاب «چالش بازیگر» را در راستای این هدف به نگارش درآورده است.