این کتاب، جلد هفتم از مجموعه «اندیشمندان برای معماران» است. این کتاب، معماران را با «امانوئل کانت»، فیلسوفی با آثاری سرشار از دغدغه دائم اندیشیدن به جهان، در مقام امری واحد و تکامل یابنده، آشنا می کند. به زعم کانت، در این جهان پویای به هم تنیده، انسان ها باید در مقام سوژه هایی مرتبط و مسئول و به شکلی متقابل نسبت به این جهان، عمل کنند. کانت با توجه به اندیشه های آینده نگر و اخلاقی – سیاسی، متفکری است که به روشنی از معماری سخن می گوید. این امر نشان می دهد که چگونه اندیشه های او به صورت به جا و خلاقانه در جهانی که هم اکنون ساکن آنیم و باید خردمندانه متوجه اش باشیم، ثمر می دهد. کانت دیدِ روشنگرانه خود را در هدف عمده فلسفه اش با استفاده از استعاره ای معمارانه پایه گذاری کرد: «خانه ی مسکونی مناسب». فارغ از ساخت «قلعه ای بر فراز آسمانِ خیالی» یا «برج سرگیجه آوری که به بهشت می رسد»، کانت می گوید که هدف خاضعانه اش «ساختِ خانه ای امن برای ماست»؛ خانه ای که به شکل شایسته ای پاسخگوی هم زمانِ کمبود منابع در زمین و نیازمان به اصولی ثابت و مستحکم باشد؛ همچنین این کتاب به بررسی مفاهیم جهان شهریِ کانت می پردازد، مفاهیمی که با درنظرگرفتن حقایق جغرافیایی، مبنی بر محدودیت عرصه زمین و منابع طبیعی در قلمروی زمینی ما، به مسئله سیاست، از افقی جهانی می نگرد. اینکه همراهان… .