از «اخلاق» به عنوان شعبه جداگانه ای از فلسفه تا همین دوران مدرن در ادیان و مذاهب بودایی خبری نبود؛ هرچند فیلسوفان بودایی همواره به جنبه اخلاقی افکار، احساسات، نیّات، اعمال، فضایل، و احکام، اهتمام می ورزیده اند. نافذترین شکل های تأمل اخلاقی آن ها در قالب مجموعه اعمالی بازتاب یافته است که هدف از آن دستیابی به آزادی و صلح است. این کتاب، نخست، مرور مختصری دارد بر تفکر بودایی و رویکردهای عالمانه مدرن درباره شکل های گوناگون تأملات اخلاقی پیروان آن. سپس از راه مقایسه به بررسی افکار دو تن از شاخص ترین فیلسوفان کهن ـ«بوداگوسا» و «شانتی دِوا»ـ می پردازد که پیرو شاخه های اصلی سنت بودایی در هند بوده اند.