در این نوشتار، ترانه “باران “سروده “گلچین گیلانی “ـ در قطعی متفاوت با سایر کتب ـ به گونه مصور و رنگی به طبع رسیده است .بخشی از این سروده بدین قرار است :باز باران،/ با ترانه،/ با گهرهای فراوان،/ می‌خورد بر بام خانه /.من به پشت شیشه، تنها،/ ایستاده /.در گذرها،/ رودها راه اوفتاده …/.