روان اهریمن، بر فراز مرکز چشمه ی جاودانگی می درخشید. در ژرفایی که با ورد سارگراس ایجاد شده بود و در قلب نیروی جادویی که توسط روان و چشمه به بازی گرفته و درهم آمیخته می شد، به تدریج دروازه ای با ثبات شکل می گرفت. فرمانروای لژیون سوزان، درون قلمرو مهیبش آماده ی ورود به قلمرو تازه اش بود. خیلی زود این جهان از هر جاندار، از هر چه موجود بود، پاک می شد و او به جهانی دیگر عزیمت می کرد.