مجموعه ی حاضر با هدف معرفی عرفان مسیحی در مذاهب ارتدکس کاتولیک و پروتستان و بازگویی عقاید عرفان این مذهب، نیز مشابهت های عرفان مسیحی و اسلامی نگارش یافته است. نگارنده با خاطرنشان ساختن این نکته که عرفای مسیحی به مانند عرفای مسلمان از هر قشر و طبقه ای بوده اند، از عارفانی نظیر “ویلیام بلیک”، “کریستف کلمب”، “ژاندارک” و “گریگوری کبیر” نام می برد. سپس بارزترین تلاش صوفیان و عارفان را در مسیحیت و اسلام، جنبه ی ادبی آثار آنان می داند. نیز وجه دیگر مشابهت عرفان اسلامی و مسیحی یعنی “وحدت با خداوند” را مطرح ساخته، می گوید: “عارفان مسیحی بر طبق معتقدات خویش قائل به وحدت سه اقنوم یعنی خداوند (اب = پدر) و حضرت مسیح (= ابن یا پسر) و روح القدس می باشند. آنان باور دارند که حضرت مسیح، جسما و روحا با خداوند یکی بود، لذا به مدد وحدت با حضرت مسیح، می توانند به خداوند واصل شوند. این مطلب از آن حیث که وحدت با حضرت مسیح، تثبیت مساله ی تنزیه خداوند است. بجا بود ولی از آن حیث که وصول به حضرت مسیح جسما نیز اعتبار دارد چندان با منتقدان انجیل سازگاری نمی نمود”.