در این کتاب چند داستان مرتبط به طور موازی پیش می رود و حکایت مردمانی به تصویر کشیده شده است که هریک از آنها رویا و معنای خود را در وجود دیگری می جوید و در جست وجوی رویاهای خویش فنای زندگی ها برملا می شود و شکست، سرانجام این تلاش هاست، مظفر صبحگاهی که بیست سال به دلیل واهی در یک بیابان گمنام و دور از آدمیان به سربرده است و اینک آزاد شده و با آزادی بیگانه است، توسط یعقوب صنوبر، مردی با تخیلات بزرگ به قصری برده می شود. یعقوب صنوبر گذشته و آرمان خود را در مظفر صبحگاهی می جوید و با آوردن او به قصر می خواهد او را از زشتی های جهان پیرامون در امان بدارد، تا باور کند که گوشه ای از رویاهایش را از نیستی نجات داده است. اما مظفر صبحگاهی در جست وجوی فرزندش سریاس است و معنای زندگی خود را در یافتن سریاس می بیند. این داستان، از جمله داستان های کردی است که به زبان کردی نیز نگاشته شده و به فارسی ترجمه شده است.