کتاب حاضر رمانی درباره عشق، پشیمانی و خاطره، درباره روان شناسی و جایی است که یادآوری و فقدان با هم تلاقی دارند. توصیفاتی عینی، تکان دهنده و زبانی غم زده و زیبا از ویژگی های سبک این نویسنده است، به گونه ای که برخی از توصیفات برای ابد در ذهن خواننده می ماند. در داستان می خوانیم: «آخرین باری که او را دیدم، هرچند که نمی دانستم آخرین بار خواهد بود، همراه دوستی نشسته بودم توی ایوان که از در حیاط وارد شد. روز گرمی در ماه ژوئن بود».